Biraz yaşlanınca...

Buaralar sanırım biraz duygusalım .
Geçen gece bir film izledim.''pandora'nın kutusu'' sıkıcı ancak benı düşündüren bir film bir aile üç çocuk ,yaşlı alzheimer hastası bir anne her çocuk duzenini kurmuş belli yaşlara gelmiş anne yaşlandıkça şuurunu kaybetmiş çocukların onun için yaptıklarını,yapamadıklarını yanlışlarını,geçmişteki yanlışlarını anlatıyor film.
Daha yirmibir yaşındayım ancak garip şekilde o zamanları düşündüm ileriyi.O çocuklar annelerine işlerinden dolayı zaman ayıramıyor vs.vs. her çocuğun olmasada en azından birinin normal düzenli bir yaşantısı var o dahi zaman ayıramıyor.
Ve tabi ki bende bir taraftan kendi mesleğimle karşılaştırıyorum onların mesleklerini kendi hayatıma indeksleyerek düşünüyorum.
Aşçıyım ben zaman çalışma saati kavramı olmayan bir meslek soru işaretleri beliriyor kafamda eee sonrası.
Boylece ilk defa mesleğimle ilgili ikilemde kalmış oluyorum kafamdaki soru işaretleri küçülüp karanlıkta saklanmaya çekilirken .