5 Ocak 2011 Çarşamba

Kahvaltı...

Ailemin yanında yaşarken vageçilmez zamanlardı.Ozelliklle pazar sabahları ben yorganın içine gomuldukçe ,babam başımda soylenirken daha çok sesini yukseltirdi...
Sonunda da sabahın sekizinde benı kaldırır gozlerim yarı mahmur ,borek felan almaya giderdik beraber.Evde o sırada tatlı bi masa hazırlama telaşı annem erkenden kalkmış bisürü şeyler hazırlamış.Birçoğunuda babam istemiş sabahın şafak sokmediği vakitte kalkıp .:)
Çok keyifli zamanlardı şimdi düşünüyorum da yediğim en güzel zeytin ,reçel çok basit şeyler, hiçbirinin benzerini tatmadım o kadar lezzetlisini .Şu kadar zaman geçti .
Şimdi de uzun zamandır her pazar gittiğim bi kahvaltı evi var Beşiktaş'ta artık çalışanları sahibini tanıdığım insanların olduğu,birazda olsa o okul yıllarımdaki pazarları hatırlatıyor bana tatlı bi koşuşturmaca ama herkes birbirini tanıyor o küçük dükkanda.Çok keyifli ince huzurlar bunlar.
O zamandan kalma bana pazar günleri hep kutsal geliyor ,aileye duyulan aşktan gelen bi kutsallık sanırım...

6 yorum:

  1. merak ettim doğrusu...

    YanıtlaSil
  2. Eskiden annemin kullandığı gibi, masa ortuleri var :)

    YanıtlaSil
  3. :))
    yazılarını okurken yüzümde bi tebessüm oluşuyor genelde,ama yorumlarını okurken tebessüm yerini gülücüklere bırakıyor,bahsetsene biraz daha ,,,
    bugün yolum düşerse,gideyim eskilere doğru,,,

    YanıtlaSil
  4. yukarıda ki yorum bana ait kardeşim gmail açık unutmuş onunkinden yolladım hatlar karıştı:)

    YanıtlaSil
  5. cafe faruk diye biyer ,bi öğrenci yurdu var oralarda biyerde,

    faruk abide her zaman orda oluyor. uzun saçlı deli bi adam :)

    YanıtlaSil
  6. yorumlar nasıl bir sohbet havasında ilerliyor öyle...

    YanıtlaSil