Son istasyon ....
Levent Kırca nın filmi denk geldim ,oylece erken çıkmışken mutfaktan .Bi babanın çocuklarıyla yaşadıklarını anlatan bi film.
Oyle içten ,oyle sahiplenen bi film ki .
Büyüttü, yorgun argın geldi fırçaladı sonunda annenize sarılıp soyledi :''bu çocuk ne olacak boyle bak şimdi de aşçı olmaya kalktı''.
Ne halt ettiyse iyiliğim için iyiliğiniz için istedi .
Herşeye rağmen çocuğum evladım deyip sahiplendi.
Afedersiniz de ,siktirin gidin ''hayır'' deyip
-'' ben kendi başıma çıktım''
-'' ben herşeyi tek başıma yaptım '',deyip de saçmalaya çalışırsanız .
O kadar ruhsal, o kadar bu dunyadan olmayan içsel duygular ki ,büyüdükçe anlaşılan .
Büyüdükçe yakınlaşan duygular bunlar.
Ben baba olmak istemiyorum ben babam kadar iyi bi baba olamayacağımı bildiğim için baba olmak istemiyorum sanırm...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder